ในยุคกลาง ชาวโรมันได้มีการพบบ่อน้ำพุร้อนในเมืองสปา โดยได้นำน้ำแร่จากบ่อน้ำไปใช้ล้างบาดแผลและรักษาอาการบาดเจ็บของกล้ามเนื้อ ความเจ็บปวดที่เกิดจากขาดธาตุเหล็ก (chalybeate ที่มีธาตุเหล็กเป็นส่วนประกอบ) และในปี ค.ศ. 1571 วิลเลียม สลิงส์บี (William Slingsby) ได้มีการค้นพบ chalybeate ในยอร์กไชร์ จึงได้สร้างบ่อน้ำ และเกิดมีการสร้างรีสอร์ทตามขึ้นมา ซึ่งในขณะนั้นทางอังกฤษสะกดคำว่าสปาว่า spaw [1]

ในยุคปัจจุบันได้มีการนิยามศัพท์ภาษาละตินมาเพื่อให้เป็นคำเต็มของคำว่าสปา อาทิ เช่น "Salus Per Aquam” หรือ "Sanitas Per Aquam" ซึ่งหมายถึงสุขภาพที่ดีด้วยน้ำ คำเหล่านี้เป็นคำที่สร้างขึ้นมาภายหลังจากการใช้งานของคำว่าสปาเอง และไม่มีการใช้ในสมัยอดีตแต่อย่างใด